قرارداد اجاره در دستتان است و شوق زندگی در خانه جدید تمام وجودتان را فرا گرفته. اما صبر کنید! قبل از اینکه با خودکار محبوبتان آن را امضا کنید، لحظه‌ای درنگ کنید. قرارداد اجاره در بریتانیا سندی صرفاً تشریفاتی نیست؛ بلکه یک توافق‌نامه حقوقی الزام‌آور است که می‌تواند آینده شما را تحت تأثیر قرار دهد.

بسیاری از مشکلات میان مستأجر و صاحب‌خانه، از ندانستن همین نکات حقوقی ساده نشأت می‌گیرد. به عنوان یک فرد آگاه، شما نباید در این تله بیفتید. این راهنما، ۷ شاه‌کلید حقوقی در فرآیند اجاره خانه در انگلیس است که از شما در برابر مشکلات احتمالی محافظت می‌کند.

۱. طرح حفاظت از دپازیت (Deposit Protection Scheme)

این مهم‌ترین حق مالی شماست. صاحب‌خانه طبق قانون موظف است پول پیش (دپازیت) شما را ظرف ۳۰ روز در یکی از سه طرح دولتی مورد تأیید (TDP) ثبت کند و اطلاعات آن را به شما بدهد. اگر این کار را نکند، شما می‌توانید تا سه برابر مبلغ دپازیت از او غرامت بگیرید.

۲. گزارش وضعیت ملک (Inventory Report)

هرگز، تأکید می‌کنم هرگز، ملکی را بدون گزارش مکتوب و مصور از وضعیت اولیه آن تحویل نگیرید. این گزارش که شامل لیست تمام وسایل و شرح وضعیت دیوارها، کف و... است، مدرک شما در پایان قرارداد برای پس گرفتن کامل دپازیت خواهد بود. آن را با دقت چک کرده و هرگونه مغایرت را قبل از امضا گزارش دهید.

۳. تعهدات صاحب‌خانه برای تعمیرات

برخلاف تصور برخی، شما مسئول هر خرابی کوچکی در خانه نیستید. تعمیرات اساسی مربوط به ساختار ملک، سیستم گرمایشی، لوله‌کشی آب گرم و تأسیسات بهداشتی، طبق قانون بر عهده صاحب‌خانه است. این حق خود را بشناسید و در صورت نیاز، آن را به صورت کتبی مطالبه کنید.

۴. گواهی‌های ایمنی (Safety Certificates)

صاحب‌خانه موظف است گواهی ایمنی سالانه گاز (Gas Safety Certificate) و گواهی بازرسی برق (EICR) را به شما ارائه دهد. این‌ها ضامن امنیت جانی شما هستند. از دریافت آن‌ها اطمینان حاصل کنید.

۵. حق ورود صاحب‌خانه به ملک

خانه اجاره‌ای شما، حریم خصوصی شماست. صاحب‌خانه یا نماینده او نمی‌تواند سرزده وارد ملک شود. طبق قانون، آن‌ها باید حداقل ۲۴ ساعت قبل، به صورت کتبی به شما اطلاع دهند و اجازه ورود بگیرند (مگر در موارد اضطراری مانند آتش‌سوزی).

۶. تبصره فسخ قرارداد (Break Clause)

اگر قرارداد شما ۱۲ ماهه است، وجود یک "Break Clause" می‌تواند بسیار مفید باشد. این تبصره به شما اجازه می‌دهد پس از یک دوره مشخص (مثلاً ۶ ماه)، با اطلاع قبلی (معمولاً ۲ ماهه) قرارداد را به صورت قانونی فسخ کنید. قبل از امضا، وجود یا عدم وجود این بند را بررسی کنید.

۷. بررسی حق اجاره (Right to Rent Check)

صاحب‌خانه‌ها قانوناً موظف هستند وضعیت اقامتی و حق اجاره کردن شما در بریتانیا را بررسی کنند. مدارک هویتی و ویزای خود را از قبل آماده داشته باشید. این یک مرحله استاندارد و قانونی است و جای نگرانی ندارد.

نتیجه‌گیری: با آگاهی امضا کنید

 

دانستن این ۷ نکته، شما را از یک مستأجر معمولی به یک مستأجر آگاه و قدرتمند تبدیل می‌کند. شما اکنون ابزارهای لازم برای محافظت از حقوق و پول خود را در اختیار دارید.